شهرستان بهبهان در جنوب شرقی استان خوزستان قرار گرفته و مرکز آن شهر بهبهان است. سردشت زیدون، منصوریه و تشان شهرهای دیگر آن است. شهرت بهبهان به خاطر لایه‌های گازی زیر زمینی و مناطق نفت خیز، زمین‌های وسیع کشاورزی و فراورده‌های لبنی مرغوب است. از محصولات لبنی آن می‌توان به ماست و پنیر این منطقه اشاره کرد. شهرستان بهبهان از طرف شمال و شمال شرقی به استان کهگیلویه و بویراحمد و از جنوب به استان بوشهر محدود می‌شود. شهرستان بهبهان کنونی تقریباً منطبق با استان اَرَّگان تاریخی است.، همچنین این شهرستان از غرب با شهرستان آغاجاری و شهرستان امیدیه و از جنوب با شهرستان هندیجان همسایه است .

امروزه جمعیت بهبهان را ترکیبی از فارس های بهبهانی و هم‌چنین طوایف لر تشکیل می‌دهند. مردم بهبهان به گویش فارسی بهبهانی و لری صحبت می‌کنند که گونه‌ای کهن از سخن گفتن پارسی است و شباهت‌هایی دستوری با گویش مردم بخش‌هایی از استان فارس (اردکان) و همچنین بخش‌هایی از استان بوشهر(فارسی دشتستانی و شولی) دارد. برای نمونه: جای شناسه فاعلی و مفعولی در گویش بهبهانی با فارسی امروزی متفاوت است. گویش بهبهانی همچنین دارای اشتراک فراوان به لهجه ی کازرونی در واژگان و اصطلاحات است و در زمره گویش های ایرانی جنوب غربی قرار می گیرد. فرهنگ شهر مشابه فرهنگ مناطق جنوب غرب ایران و بخش‌های از خوزستان است. مردم شهر خود را بازماندگان شهر تاریخی ارجان می‌دانند. عموم مردم شهر لری را همانند فارسی متوجه می‌شوند و از واژگانی استفاده می‌کنند که احتمالاً ریشه در زبان پارسی کهن داشته‌باشد.

این شهرستان به دلیل شرایط خاص و مناسب آب و هوایی و وجود رودخانه‌های مارون و خیرآباد و همچنین داشتن خاک قابل کشت و حاصلخیز، امکانات مساعدی را برای گسترش بخش کشاورزی فراهم کرده‌است. انواع محصولات کشاورزی، غذایی و محصولات کشاورزی صنعتی در این منطقه به عمل می‌آید و مهمترین آن‌ها عبارت اند از:گندم، جو، برنج، پنبه، چغندر قند، کنجد، بزرک، انواع صیفی جات و خرما و همچنین این شهرستان به لحاظ آب و هوای مساعد، شرایط رشد و رویشی را برای رشد تمامی محصولات یاد شده فراهم کرده‌است.

شهرستان بهبهان به علت واقع شدن در دشت و مجاورت با ارتفاعات رشته کوه زاگرس و بنادر جنوبی ایران و نیز واقع شدن در گذرگاه چهار استان و برخورداری از رودخانه‌های پرآب مارون و خیرآباد و زهره دارای موقعیت خاص و مناطق ویژه‌ای است؛ این مناطق تحت نظارت مستمر پرسنل زحمتکش ادارهٔ حفاظت محیط زیست شهرستان بهبهان بوده تا بستر مناسبی به‌منظور حفاظت و ادامهٔ حیات و بالندگی محیط زیست شهرستان به‌وجود آید، در این مناطق بکر و زیبا گونه‌های مختلفی از حیوانات و پرندگان حمایت شده از قبیل پلنگ،کاراکال،گربه جنگلی،گراز،کفتار،گرگ،شغال،روباه،سمور سنگی،شنگ،رودک عسل خوار،کبک، تیهو، دراج، زنبورخوار، کل و بز و … دیده می‌شود؛ در گذشته نیز قوچ و میش و همچنین آهو نیز در دشت‌ها و تپه ماهورها به وفور یافت می شد ولی اکنون متأسفانه به دلیل تخریب زیستگاه‌ها و شکار بی رویه دیگر دیده نمی‌شوند.